Bliźniacy Tony Oliva i Jim Gott zostali wprowadzeni do Baseball Hall of Fame.

Czterdzieści pięć lat wydaje się długim czasem, by w cokolwiek wierzyć, ale czy wiesz, co Tony’emu Olivie wydawało się długim czasem? Jego telefon dzwonił przez ostatnie 10 minut.

„Jest 10 dłuuuuuuuumi! Minuty – powiedziała Oliva ze śmiechem.

Ale o 16:40 zadzwonił jego telefon. Jane Forbes Clark, prezes National Baseball Hall of Fame, miała zostać uwieczniona w lipcu przyszłego roku w Cooperstown w stanie Nowy Jork. Po 23 przegranych w plebiscycie Tony Oliva jest zwycięzcą Hall of Fame, jednym z największych zwycięzców w historii debla.

„Czekałem na ten moment 45 lat. To niesamowite” – powiedział 83-latek. „To coś wyjątkowego. Nigdy nie marzyłem, żeby coś takiego mi się przydarzyło”.

W rzeczywistości, biorąc pod uwagę błyskotliwą, ale fragmentaryczną karierę baseballową Olivy, większość stanu Minnesota marzyła o tym. Jest trzykrotnym mistrzem w mrugnięciu i zwycięzcą dwóch dywizji, z sercem i debelami mistrza ligi, ale powiedział, że porzucił nadzieję, że zostanie wybrany do Hall of Fame.

„Przez cały dzień: „Gdyby ten telefon nie nadszedł, to już koniec, Tony. Ale wiesz jedno? Sam nigdy nie żałowałem” – powiedziała Oliva. „Rozglądam się po pokoju, widzę tu moją rodzinę, tu widzę moich przyjaciół. Jestem szczęśliwy”.

Jednak nawet najbardziej pewny siebie kibic deblowy nie mógł sobie wyobrazić takiej sytuacji w niedzielę z kolegą z drużyny Jimem Gottem (12 głosów) i koleżanką z Kuby Minnie Minoso (14). Pierwszy gracz Dodgersów Gill Hodges również otrzymał 12 głosów, przekształcając czteroosobowy zespół w największą klasę graczy Hall of Fame jednocześnie wybranych przez grupę Golden Days Era.

1970 Doubles Team wygrał dziewięć meczów w AL West? Ta lista obejmuje pięciu Hall of Famers: Olivę, Goddarda, Harmona Gillibrewa, Roda Curve’a – który miał zasiąść w zarządzie w niedzielę, ale musiał zostać odwołany z powodu rosnących liczb rządowych – i został zastąpiony przez Berta Playlevena. Zespół.

„Tony i Kitty powinni być oboje [Kaat] Pójście do Hall of Fame to jeden z najszczęśliwszych dni w moim życiu – powiedział Curve, pochodzący z Kalifornii. Tony, Kitty i Harmon to faceci, od których się nauczyłem. Świetny przeciek. Tony jest moim starszym bratem ”.

Oliva będzie w Cooperstown w stanie Nowy Jork, 24 lipca 2022 r., wraz z najnowszymi graczami wybranymi przez Kaata, Minoso, Hodgesa i pisarzy baseballowych ze Stanów Zjednoczonych, których głosy zostaną ogłoszone w styczniu. Ponadto, długoletni gracz i menedżer Kansas City Monarchs Buck O’Neill i Butt Fowler – cicha woda w sezonie 1884 Minor League, uczynili go pierwszym czarnoskórym graczem, który grał w profesjonalnego baseballa – zostali wybrani przez Komitet Wczesnego Baseballu, w tym Flyleven. .

„Chcę tam pojechać i zobaczyć wszystkich najlepszych graczy. To moi przyjaciele” – powiedział Oliva. „Byłem tam wiele razy. Poszedłem, kiedy wszedł Rod, poszedłem, kiedy wszedł Paul Moliter. Kirby [Puckett], Także. „

Oliva przez całe życie strzelił 0,304 gola w ciągu 15 sezonów w swojej jedynej głównej drużynie ligowej, Twins. Wygrał swoje pierwsze dwa sezony, 1964 i ’65, i ponownie mistrzostwo mrugnięcia w 1971. W 1964 roku wygrał AL Rookie of the Year, aw 1965 AL MVP głosował na drugim miejscu. World Series w Minnesocie i lata 70. Miał 1917 zwycięstw, z których 597 dotyczyło dodatkowych baz.

„Zawsze myślałem, że jest lepszym bijatykiem niż Dzban [was a pitcher], „Oliva powiedziała“. Ktokolwiek zrobił boisko, myślałem, że mogę go uderzyć. „

Ale jego kariera została przerwana przez kontuzje kolana, które rozpoczęły się w 1971 roku i ostatecznie ograniczyły go do pełnienia funkcji wyznaczonego napastnika przez ostatnie cztery sezony jego kariery, która zakończyła się w 1976 roku.

W głosowaniu BBWAA nigdy nie zdobył 50% głosów, ale przez wiele lat był blisko różnych grup weteranów. Otrzymał jednak 23 razy złe wieści w ciągu 45 lat, aż do niedzieli. Przypadkowo najdłuższym spadkiem w życiu Olivy był spadek z 0 do 23 w czerwcu 1967 roku.

Oliva zakończyła go podwójną grą Jima Loneborga, który zdobył nagrodę Sai Young Award. Oliva położyła za sobą rozczarowania związane z Hall of Fame w niedzielę.

„Moja rodzina nigdy nie miała okazji zobaczyć mnie grającego w Stanach Zjednoczonych. Moja mama, tata, moi bracia, niektóre siostry nigdy nie widzieli mnie grającego” – powiedział Oliva, który pracował jako trener. Tom Kelly dla drużyn deblowych 1987 i 1991 World Series Championship. „Żałuję, że nie mieli tej okazji dzisiaj, ale teraz są w raju. Byliby tak dumni, gdyby dziś w Galerii Sław znalazł się mały chłopczyk z Kuby”.

Fowler: zaczyna się w Minnesocie

Urodzony jako John Jackson Jr., Fowler był czarnoskórym zawodowym baseballistą, który miał 20 lat w 1878 roku – w 1884 roku został czarnoskórym graczem zorganizowanego baseballu, kiedy grał w Stillwater w Lidze Północno-Zachodniej. W 14-drużynowej lidze znalazły się także drużyny Minneapolis i St Paul’s.

Fowler miał rekord 7-8 jako miotacz, a Stillwater miał rekord 21-46 z kijem 0,302 w 48 meczach. W 1895 roku Fowler pomógł stworzyć Page Fence Giants, jedną z pierwszych odnoszących sukcesy drużyn Black Bornstorming. Na początku sezonu 1895 Giganci rozegrali serię czterech meczów przeciwko Minneapolis Millers w Minneapolis. Fowler był menadżerem drużyny.

Głosy zostały ujawnione

Oto wyniki sondaży, 12 (75%) z 16 głosów potrzebnych do wyborów.

Głosowanie w Erze Złotych Dni: Minnie Minoso (14 głosów, 87,5%); Gill Hodges (12 głosów, 75%); Jim Gott (12 głosów, 75%); Tony Oliva (12 głosów, 75%); Dick Allen (11 głosów, 68,8%); Ken Boyer, Roger Maris, Danny Murtaugh, Billy Pierce i Maury Wills mają po trzy lub mniej.

Głosowanie wczesnej ery baseballu: Buck O’Neill (13 głosów, 81,3%); Butt Fowler (12 głosów, 75%); Vic Harris (10 głosów, 62,5%); John Donaldson (8 głosów, 50%); Allie Reynolds (6 głosów, 37,4%); Lefty O’Doul (5 głosów, 31,3%); George Scholes (4 głosy, 25%); Bill Dahlan, Grant Johnson i Dick Reding mają po trzech lub mniej.